ใต้อาณัติอัศวิน

"คุณยังไม่บอกเรื่องนี้กับคุณแม่เหรอ" ญาดาตามเขาเข้ามาในห้องและอีกฝ่ายก็กำลังถอดเสื้อผ้าเตรียมจะอาบน้ำ

"บอกเรื่องอะไร"

"เรื่องที่ฉันไม่ได้ท้องไง"

"วันนั้นเธอเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอ" วันนั้นเธอแค่แกล้งบอกว่าสงสัยจะแพ้ท้อง แม่ของอัศวินเลยคิดเป็นตุเป็นตะ จนเรื่องเลยเถิดมาถึงทั้งสองต้องแต่งงานกัน

"แล้วใครเป็นคนเริ่มก่อนล่ะ อุ๊ยคุณ!" อยู่ดีๆ เขาก็ถอดกางเกงในออกต่อหน้าต่อตา เธอเลยต้องรีบหันหลังให้

อัศวินเอื้อมไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบท่อนล่างไว้ ญาดาถึงได้หันกลับไปหาเขา แต่พอหันกลับไปเธอก็ควบคุมสายตาตัวเองไม่ได้เพราะมันมองต่ำลงไปดูตรงที่มันแข็งดันผ้าเช็ดตัวออกมา

เขาก็เห็นเธอมองอยู่หรอกแต่ทำทีไม่สนใจยังจะเข้าไปอาบน้ำ

"คุณหายไปไหนมาเป็นอาทิตย์" ตั้งแต่เธอขอหย่าก็ไม่ได้เจอหน้าเขามาเป็นอาทิตย์ เพิ่งรู้ว่าเขาไม่ได้กลับมานอนที่บ้าน แล้วถ้าไม่ได้กลับมานอนที่นี่เขาไปนอนที่ไหนมา

เท้าที่กำลังจะก้าวหยุดแล้วหมุนศีรษะหันมองกลับมาโดยที่ไม่ได้ขยับร่างกาย

"ฉันก็แค่อยากรู้เห็นน้าอรบอกว่าคุณไม่กลับบ้านมาเป็นอาทิตย์แล้ว"

"สนใจด้วยเหรอว่าฉันจะไปไหน"

"ทำไมฉันต้องสนใจด้วยฉันแค่ถาม"

"ถ้างั้นขอไม่ตอบนะ"

"คุณเป็นอะไร!" เธอเริ่มจะหงุดหงิด เพราะเขาเหมือนเย็นชากับเธอเหลือเกิน

"เป็นตัวสำรองไง"

"หมายความว่ายังไง"

"ตัวจริงของเธอก็คือไอ้ธีร์ไม่ใช่เหรอ"

"คุณจะพูดถึงคุณกันต์ธีร์ทำไม"

"ทำไมฉันจะพูดถึงมันไม่ได้ รักมันหวงมันจนผัวพูดถึงไม่ได้เลยหรือไง"

"คุณกันต์ธีร์ไม่รู้เรื่องของพวกเรา คุณไม่ต้องพูดถึงเขา" ตั้งแต่เริ่มต้นแล้วกันต์ธีร์ไม่รู้ว่าเธอแอบชอบ เธอเลยคิดว่ามันไม่แฟร์สำหรับบุคคลที่สาม

"รักมันหวงมันจนเอ่ยชื่อมันไม่ได้เลยนะ"

ญาดามองสบตาเขาและเห็นแววตานั้นไม่เหมือนทุกครั้งที่เธอเคยมอง

"เราสองคนคงถึงเวลาแล้วมั้งคะ"

"ถึงเวลา?"

"ถึงเวลาคืนอิสรภาพไงคะ คุณจะได้ไปใช้ชีวิตของคุณ"

"เธอเองมั้งที่ต้องการใช้ชีวิตของตัวเอง ยังเห็นให้ท่ามันอยู่ไม่ใช่เหรอ"

"ฉันให้ท่าตอนไหน"

"ทุกตอนที่อยู่กับมัน ขนาดมีฉันอยู่ด้วยเธอยังส่งสายตาให้มันได้เลย"

"คุณพูดบ้าอะไร"

"เธอไม่คิดว่าฉันจะเสียหน้าบ้างเลยหรือ ผู้หญิงของฉันให้ท่าเพื่อนของฉันเอง"

"แล้วแต่คุณจะคิดสิ พรุ่งนี้เจอกันที่สำนักงานเขต"

"อยากหย่ามากเลยสินะ ฝันไปเถอะฉันจะเก็บเธอไว้แบบนี้แหละ"

"ในเมื่อเราสองคนไม่ได้รักกันก็คืนอิสรภาพให้กันไปสิ"

"ฉันบอกแล้วไงว่าความรักไม่สำคัญกับฉันเซ็กส์เท่านั้นที่ฉันต้องการ"

"แต่ฉันไม่ต้องการ!"

"ถึงเธอไม่ต้องการก็ต้องรับมันให้ได้ เพราะเธอหมดสิทธิ์ปฏิเสธแล้ว"

"โอ๊ย" ร่างเล็กถูกจับโยนลงไปบนเตียงก่อนที่เขาจะตามไปคร่อมทับร่างของเธอ "ปล่อยนะฉันเจ็บ" รู้สึกว่าเขาทับลงมาเต็มแรงเลยญาดาเลยพยายามดิ้นให้เขาขยับออกแต่ยิ่งเธอดิ้นเขาก็ยิ่งเอนตัวทับลงมา

จากนั้นอัศวินก็ดึงคอเสื้อของเธอให้แยกออกจนกระดุมเม็ดแรกขาด

"นี่คุณเสื้อฉันขาดเลยเห็นไหม!"

แต่เหมือนเขาจะไม่ฟัง ยังจะแกะกระดุมเม็ดที่สอง กระดุมก็แกะยากมากเขาเลยใช้แรงดึงให้มันขาดอีกเม็ดจนเผยให้เห็นเนินหน้าอก

"ถ้าคุณไม่หยุดฉันจะตะโกนให้น้าอรกับแม่ได้ยินนะ"

"เอาเลยสิตะโกนให้ข้างบ้านได้ยินด้วยเลยก็ได้นะ"

เขียนวันจันทร์ที่ 24 พฤศจิกายน 2568