ข้อเสนอสุดแซ่บของเจ้าหนี้สุดป่วง

แนะนำเรื่อง

"เสี่ยมาทวงหนี้ก่อนเวลาไหมคะ ใจคอเสี่ยจะไม่ให้เวลาพวกฉันหน่อยหรือ ถึงแม้พ่อฉันจะเป็นลูกหนี้ของเสี่ยก็เถอะ" ออมสินพูดตอกหน้าเขาอย่างไม่พอใจที่เขาไม่ยึดตามสัญญาเดิมคิดอยากจะมาทวงเวลาไหนก็มาอย่างนี้มันใช้ได้ที่ไหนกัน นายบุญมีมองหน้าผู้เป็นลูกสาวก่อนจะรีบกระตุกแขนห้ามไม่ให้ออมสินพูดอะไรไม่ดีมากกว่านี้ออกมา

"ออมสินอย่าเสียมารยาทกับเสี่ยเขาอย่างนี้สิลูก" ปรามออกมาพร้อมกับส่ายหัวห้ามปราม

"ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ผมเองก็ขี้เกียจจะต้องมาตามทวงหนี้ของตัวเองที่ไม่รู้ว่าวันไหนจะได้ครบหมดทุกบาท ที่มาวันนี้เลยอยากจะมาเสนอทางออกให้กับทุกคน อยู่ที่ว่าทุกคนจะตกลงหรือเปล่า"

เสี่ยอัคคีพูดออกมาเหมือนกับผู้ใหญ่ใจดีมีเมตตา ใบหน้าหล่อเหลาของเขาแลดูเป็นมิตร เธอเห็นพ่อและแม่และน้องสาวของเธอมองเขาอย่างมีความหวัง จะมีก็คงเป็นเธอเพียงคนเดียวที่มองหน้าเขาอย่างไม่ไว้ใจ

"ข้อเสนออะไรหรือครับเสี่ย?" นายบุญมีถามด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม

"ยกออมทรัพย์ให้ผม แล้วหนี้ที่เหลือผมจะยกให้แถมด้วยเงินอีกก้อนหนึ่ง" สิ้นเสียงของเขาทุกคนก็ต้องตะลึงโดยเฉพาะออมสิน และก็เป็นเธอที่ปากไวมากกว่าคนอื่น

"เสี่ยจะบ้าหรือไงเสี่ยอายุเท่าไหร่แล้วน้องฉันอายุเท่าไหร่ อีกไม่กี่ปีก็เป็นพ่อลูกกันได้แล้ว ตัณหากับหรือว่าอะไร หา!" เธอโพล่งออกมาอย่างไม่พอใจเขานัก ใบหน้าหวานของเธอแดงก่ำลามไปยังใบหู

"แล้วเธอจะทำยังไงให้ฉันถามหน่อยเถอะ ไหนฉันขอถามหาความรับผิดชอบและความคิดเห็นของทุกคนหน่อยเถอะ"

"น้องสาวฉันอายุยังน้อยอีกทั้งยังเรียนไม่จบเลยด้วยซ้ำ ไม่ต้องถามว่าพ่อและแม่ของฉันจะเห็นด้วยหรือไม่ เอาแค่ฉันที่เป็นพี่สาวที่มีน้องสาวเพียงคนเดียวฉันก็ไม่เห็นด้วย"

"คิดเองเออเอง เธอจะไม่ถามเจ้าตัวเขาหรือไงว่าอยากจะเป็นเมียฉันหรือเปล่า" ชายหนุ่มตอบโต้เธอออกมาด้วยท่าทางยียวน ก่อนจะหันไปทางเด็กสาวผมยาวใบหน้าอ่อนหวานที่นั่งอยู่ไม่ห่างจากพี่สาวของเธอมากนัก

"ว่ายังไงออมทรัพย์ เธออยากไปอยู่กับฉันไหม?" เขาถามด้วยใบหน้าเรียบเฉย

"อ่อ... คือว่าหนู..." ออมทรัพย์มีท่าทีอึกๆ อักๆ ก่อนจะก้มลงมองมือของตัวเองที่อยู่บนหน้าตัก

"ว่ายังไงละ" เขายังจะสร้างความกดดันให้กับเด็กมันต่ออย่างไม่ยอมแพ้ จนอีกคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ถึงกับทนไม่ไหว

"เสี่ยจะเซ้าซี้อะไรนักหนาแค่นี้ก็ดูไม่ออกหรือไงว่าออมทรัพย์อึดอัด เสี่ยกลัวว่าจะไม่ได้นักหรือไงเงินนะ หรือแค่อยากได้คนไปสนองตัณหาบ้าๆ ของเสี่ยแค่นั้น" เธอพูดใส่หน้าเขาอย่างไม่เกรงกลัวว่าอีกคนจะโกรธหรือเปล่า

"ออมสินลูกอย่าก้าวร้าว" แม่เธอดึงเธอออกมาด้วยใบหน้าไม่สู้จะดีนัก

"น้านวลปล่อยให้เธอพูดเถอะครับ ไม่เป็นไรหรอกอีกอย่างผมก็อยากรู้ว่าลูกสาวน้านวลจะว่าอย่างไร"

"จากหาคนไปทำเมียสนองตัณหา เปลี่ยนเป็นหาคนใช้หนี้ให้ไม่ดีกว่าหรือไง เดี๋ยวฉันอาสาทำงานใช้หนี้ให้เสี่ยเอง ส่วนออมทรัพย์เสี่ยก็ปล่อยให้น้องมันมีอนาคตที่ดีเถอะค่ะ ส่วนหนี้เดี๋ยวฉันจะทำงานใช้เสี่ยไปเรื่อย ๆ เอง เสี่ยก็หักหนี้ไปทุกเดือนก็แล้วกัน หากฉันไม่ตายมันก็คงจะหมดอยู่หรอกนะ" หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงโมโหเล็กน้อย พร้อมทั้งมองคนตัวโตด้วยแววตาเหนื่อยล้า

"เธอต้องเปลี่ยนคำพูดว่าทำงานยันตายก็ไม่มีวันหมดต่างหาก" เขาพูดออกมาด้วยใบหน้าราบเรียบน้ำเสียงเหยียบเย็น สายตาที่มองเธอมีแววเย้ยหยัน ก่อนที่จะกระตุกยิ้มมุมปากอย่างกวนบาทาออกมา

เนื้อหาในเรื่องเป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมุติขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่ง มีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร มีฉากบรรยายถึงการร่วมเพศ ถ้าพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์  พ.ศ.๒๕๓๗ และฉบับเพิ่มเติม ไม่อนุญาตให้ทำช้ำ ดัดแปลง คัดลอก แก้ไข หรือสแกนเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้ เว้นแต่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของลิขสิทธิ์แล้วเท่านั้น

ผู้แต่ง

ส่งต่อความร้อนแรง