รั ก ไ ม่ จ า ง จ า ก ใ จ
ตัวหนังสือ เอื้องวรา <3 นัทธพงศ์
บนฉากหลังงานแต่งที่พิมพ์ชื่อเธอผิด
ยังไม่น่าอดสูใจเท่าคำอวยพรจากญาติผู้พี่ของนัทธพงศ์
ที่อวยพรให้เธอกับเขามีความสุขมาก ๆ และสร้างครอบครัวอบอุ่นด้วยกัน
ราวกับว่าเรื่องราวในคืนนั้นไม่มีอยู่ในความทรงจำของเขา
เธอหลบออกจากห้องนอนก่อนเขาจะตื่นนั้นเป็นเรื่องจริง
แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะจำเธอไม่ได้ถึงขนาดนี้
หรือไม่... เขาก็อาจจะจำได้
เพียงแต่ไม่อยากเข้ามาข้องเกี่ยวกับเธอ
“ยินดีด้วยนะ ขอให้รักกันมาก ๆ มีลูกมีหลานมาสืบสกุล ส่วนนาย นัท เป็นผู้เป็นคนได้แล้ว การแต่งงานไม่ใช่เกมที่จะรีเซตได้ง่าย ๆ ตอนนี้นายเป็นหัวหน้าครอบครัวแล้ว”
“ขอบคุณครับพี่พัฒน์”
“มีความสุขมาก ๆ นะเอื้อง ฝากเอื้องด้วยนะคะพี่นัท”
“เต็มใจรับฝากครับ น้องดา ขอบคุณนะ”
เธอต้องขอบคุณด้วยหรือเปล่า?
ไม่อยากพูดเลย...
..
เรื่องนี้นางเปิดไว้แล้วเขียนไปด้วย
เริ่มเปิดต้นเดือนสิงหา คาดว่าจะเขียนจบช่วงปลายเดือนกันยา 68
Guest
