คืนใจด้วยไฟรัก

ชื่อเรื่อง : คืนใจด้วยไฟรัก  

ซีรีส์ชุด : Ember of the heart 

นามปากกา : มู่ลี่สีขาว 

********************************************************************** 

หากความรักเป็นดั่งเชื้อฟืนและเปลวไฟ 

เธอคือเชื้อฟืนที่หล่อเลี้ยงหัวใจ เขาคือเปลวไฟที่โหมแรงด้วยความรัก 

ต่อให้ไฟจะมอดดับ เหลือเพียงประกายเรืองรองซ่อนเร้นใต้เถ้าถ่านแห่งการจากลา 

ขอแค่เธอย้อนคืนมาต่อเติมเชื้อฟืนลงในหัวใจ เปลวไฟที่ริบหรี่จะพลันลุกโชนขึ้นอีกครา 

โอบกอดทุกความรู้สึกด้วยไออุ่น ลุกโรจน์ เร่าร้อน ดั่งความรักที่ไม่เคยเลือนราง 

--------------------------------- 

ร่างบอบบางสั่นเทา เนื้อตัวยังเย็นเยียบราวกับก้อนน้ำแข็ง ความเจ็บปวดที่เธอเคยพยายามกลบฝังพุ่งขึ้นมาจุกอยู่ที่อก ภาพในอดีตฉายซ้อนเข้ามาไม่ขาดสาย เธอจำดวงตาคู่นั้นได้ดีสายตาที่เคยมองเธอด้วยความรัก บัดนี้เต็มไปด้วยความว่างเปล่าและชิงชังดำดิ่งอยู่ภายใน 

ทัศนาวดีพยายามบอกตัวเองว่าต้องตัดใจและเดินออกไปจากตรงนี้ แต่ขากลับหนักอึ้งราวกับมีโซ่ล่ามไว้ ความรู้สึกผิด ความเสียใจ และความทรมานถาโถมเข้ามาไม่หยุดหย่อน 

ทว่าระหว่างเราไม่มีวันหวนกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว 

มันจบแล้ว จบมานานถึงสองปีแล้วด้วย 

นับจากนี้ ต่อให้โลกจะรังแกเธอโดยการเหวี่ยงเราให้กลับมาเจอกันอีกร้อยครั้งพันครั้ง เธอกับเขาก็เป็นได้แค่ 'คนที่บังเอิญผ่านมาเจอกัน' เท่านั้น 

ทุกคนมีสิทธิ์เลือกความรักได้ ต่อให้คนคนนั้นจะไร้ค่าเพียงใดในสายตาของอีกคน แต่ความรักที่ดีไม่ควรต้องแลกกับศักดิ์ศรี และการทนเจ็บไม่ใช่บทพิสูจน์ของความรักที่ดีในครั้งนี้ 

เพราะงั้นนี่คือเหตุผลของการจากลา หนี้ ซินไม่เบี้ยวเฮียแน่ แต่ให้ทนอยู่ที่นี่อย่างคนไม่มีศักดิ์ศรี และร้ายแรงกว่านั้นคือต้องสูญเสียอีกหนึ่งคนสำคัญในครอบครัวไปอย่างไม่มีวันหวนคืน ซินไม่ขออยู่ที่นี่นะคะ 

ขอโทษที่วันนี้เลือกรักตัวเอง และเลือกปกป้องคนที่ควรได้รับการปกป้องอย่างถึงที่สุด 

รักเฮียเสมอ...แม้ว่าเฮียจะไม่รักซินอีกแล้วก็ตาม 

ซิน 

เขาเผลอบีบกระดาษในมือแน่นขึ้น หัวใจที่เคยด้านชาเหมือนกำลังถูกขยี้ช้า ๆ ทีละคำ ตามถ้อยความที่เธอทิ้งไว้ 

"ดีนี่! คราวก่อนจากไปไม่บอกลากันสักคำ คราวนี้บอกหลายคำก่อนจากไป แต่ดันฝากหมามาบอก มันหมายความว่าไง ฉันพูดภาษาคนไม่รู้เรื่องแล้วใช่ไหม ถึงได้ฝากจดหมายเอาไว้กับหมาอย่างแกไม่ยอมโทร.มาบอกด้วยตัวเองน่ะ!" 

"โฮ่ง!" 

ลักกี้มันเห่ารับหน้าซื่อตาใส คล้ายกำลังสำทับพ่อของมันว่าคุยภาษาคนกับแม่ซินไม่รู้เรื่องแล้ว แต่คุยภาษาหมากับมันรู้เรื่องสุด ๆ เล่นเอาพ่อสุดที่รักของมันยิ่งหัวเสียหนักไปกันใหญ่ 

(ตัวละครหลักมาจากเรื่อง...รอรักปักใจ) 

คำเตือน : นิยายเรื่องนี้พระเอกโหด แต่โคตรคลั่งรัก ฉากอุ่นเตียงเร่าร้อนหน่วงหนัก เรต 20+